Artykuł jest kontynuacją tekstu, który prezentuje miejsce pochodnych instrumentów kredytowych w systemie zarządzania ryzykiem kredytowym oraz przedstawia ich definicję i podstawowe typy ("Bank i Kredyt" nr 3/2001). W otwierającym go rozdziale autor charakteryzuje najistotniejsze, jego zdaniem, obszary zastosowań pochodnych instrumentów kredytowych i ich przewagi nad tradycyjnymi metodami zarządzania ryzykiem kredytowym. Omawia przede wszystkim sposoby ograniczania i podejmowania ryzyka kredytowego za pomocą pochodnych instrumentów kredytowych, ich zastosowania portfelowe oraz możliwości użycia w zabezpieczaniu płynności i zarządzaniu kosztem finansowania.

W drugim rozdziale przedstawiono problemy i niebezpieczeństwa, wynikające z użycia pochodnych instrumentów kredytowych. Autor koncentruje się w tym przypadku na trzech zagadnieniach: wpływie pochodnych instrumentów kredytowych na inne - niż ryzyko kredytowe - rodzaje ryzyka ponoszonego przez instytucje finansowe, trudnościach związanych z występowaniem asymetrycznej informacji na rynkach finansowych i możliwościach użycia omawianej klasy instrumentów finansowych w walce konkurencyjnej. W końcowym rozdziale badane są przyczyny dynamicznego wzrostu obrotów na rynku pochodnych instrumentów kredytowych, struktura rynku oraz wskazane są warunki jego dalszego rozwoju, związane z postępami standaryzacji kontraktów, centralizacji obrotu nimi i rozpowszechnianiem informacji niezbędnej do prawidłowej oceny skali podejmowanego ryzyka kredytowego.