Artykuł traktuje o swapach procentowych, innowacji finansowej sięgającej początku lat osiemdziesiątych, i ich znaczeniu w zarządzaniu finansami banków. Po przedstawieniu istoty i konstrukcji swapu procentowego dokonano oceny znaczenia tego instrumentu finansowego dla banków w zależności od roli (bank jako partner aktywny, bank jako pośrednik jawny i anonimowy), w której mogą one wystąpić na rynku swapów. Bank jako partner aktywny zajmuje określoną pozycję na rynku swapów na własne ryzyko i wykorzystuje te transakcje przede wszystkim do eliminowania ryzyka stopy procentowej po obu stronach bilansu. W roli pośrednika, ogólnie mówiąc, bank spełnia funkcję służebną w stosunku do innych podmiotów gospodarczych (w tym również banków), które chcą osiągnąć podobne cele, jak bank w funkcji aktywnej.

Banki ponoszą określone ryzyka związane z transakcjami swapowymi. Ryzyka te mają określoną strukturę, zależą również od roli banków na rynku swapów. Charakterystyce tych ryzyk (ryzyka kredytowego, ryzyka substytucji, ryzyka płynności, ryzyka transferu, ryzyka łączenia partnerów, ryzyka ekonomiczno-prawnej konstrukcji swapu) poświęcony jest obszerny fragment artykułu. Wśród wymienionych dominującą kategorią ryzyka jest ryzyko kredytowe.

Dane empiryczne, przytoczone w zakończeniu artykułu, wskazują na dynamiczny rozwój rynku swapów. Rozwój ten, dający się zilustrować w postaci funkcji wykładniczej, jest niepodważalnym dowodem na znaczenie swapów w zarządzaniu finansami głównie banków, ale także przedsiębiorstw.