W artykule poszukiwano najważniejszych makroekonomicznych uwarunkowań premii na wschodzących rynkach akcji. Premię wschodzącą scharakteryzowano jako miarę relatywnej koniunktury na wschodzących rynkach akcji. Autor przeanalizował wpływ decyzji banku centralnego w USA na poziom premii wschodzącej. Przeprowadził też badania makroekonomicznych uwarunkowań wahań premii wschodzącej w ramach 4-letniego cyklu prezydenckiego w USA oraz zaprezentował podstawowe elementy modelu dodatniej i ujemnej premii wschodzącej. Z badań wynika, że rynki wschodzące są atrakcyjnym segmentem globalnego rynku akcji. Stopy zwrotu z indeksów opisujących koniunkturę na rynkach wschodzących są w dłuższym okresie wyższe niż analogiczne stopy zwrotu na rynkach dojrzałych. Najważniejszym miernikiem oceny dojrzałości rynku akcji, pozwalającym dokonać podziału na rynki wschodzące i dojrzałe, jest relacja kapitalizacji danego rynku akcji do PKB. Szczególnie interesującą miarą relatywnej koniunktury na wschodzących rynkach akcji jest premia wschodząca. Silny wpływ na kształtowanie się premii wschodzącej wywiera polityka pieniężna banku centralnego w USA. Obniżka stopy dyskontowej przez FED przyczynia się do wzrostu premii wschodzącej, a podwyżka do spadku tej premii w ciągu 12 miesięcy po podjęciu danej decyzji. Charakter powiązań między zmiennymi makroekonomicznymi a poziomem premii wschodzącej można rozpatrywać w trzech ujęciach: wyprzedzającym, współtowarzyszącym i dyskontowanym. Duże znaczenie w prognozowaniu przyszłego poziomu premii wschodzącej mają trzy zmienne: wysokość realnej stopy krótkookresowej, poziom wskaźnika nastrojów konsumentów Uniwersytetu w Michigan oraz wysokość realnego rocznego tempa zmian produkcji przemysłowej. W badaniach wykorzystano metody statystyczne i ekonometryczne.